Ben varım.
Varlığımla hayatında yarattığım zorlukların üstesinden gelmek için de varım.
ve yine varlığımla, zorluğuna çare olmak için varım.
Karşında durup, tam da gözlerinin içine bakarak konuştuğumda da varım.
Yarı açık gözlerimle seni süzerken, düşen damlaların yalnız kalmasınlar diye de varım.
Ben dârr mağduru ruhuna serpilmiş, şeytanın da kemiğiyle dilini haddelemiş, o "biçimli" adamım.
Ben Kerem' im.
iç sesimdeki naifliği görmek icin, kanlanmış gözlerime bakman gerekir.
Cesaretle önümde durman gerekir.
Kalbinin ortasında uyuyana, teslim olup gözlerini kapatman gerekir...
-çocukken oynadığın kör oyunları gibi..-
Kendi düşünden korkmamak için, önce düşünden kovulmaman gerekir.
"Kendi düşünden ilk kovulan olmamak için, düşlerine tutun.
Düşlerin, bilinçaltının sana gönderdiği resim dosyaları.
Isminden uzak evlere gitmemek için, adının kapılarından girenlere tutun."
Bir gün çıkıp "Sus.." dedin kendi içinden bakıp kendine.
Yasların ilk hasadında sus dedin kendine.
Topladın öldürülmüş yerlerden sesini.
Hangi sessizlikle seversen sen,
Benim kulaklarim, senin seslerinle yırtılacak zaten.
Hangi yarımlığında seversen sen,
Benim bütünlerim tamamlamak için, parçalayacaklardı kendilerini.
Ben zaten nâfi, adina yakisir gibi sana dunyayi kolay eden.
Ben Kerem..
..seven
